Platon – Eflatûn

Ji bo zanyariyê, wextekî betal/vale pêwîst e. Wextên vale jî, li cem wan kesên ku ji bo jiyana xwe ya rojane dixebitin, peyda nabe. Lê ew kesên ku xwedîyê amûratên cuda ne, an ew ên ku debara xwe bi alikariya dewletê pêk tînin, ew xwediyê wextên vale ne. 

Mirovên bêperwerde û nezan û ne jî, ew ên ku hemû imrê xwe di rêya zanayiyê de derbas dikin, nikarin dewletê bi rê ve bibin. Yên yekemîn, ji ber ku ne xwediyê mengîyekî ne, yên duyemîn jî, ji ber ku naxwazin xwe têkilî karê dewletê bikin; ew nikarin dewletê bi rê ve bibin. Lewra ew wiha bawer dikin ku, ew bi xwe gihêjtine mengiya xwe a herî bextewar.’ 

Platon – Eflatûn