Pythagoras

Giyan, ti caran namir e. Ango, giyan/rih nemir e û hebûna xwe her dem didomîne, ji laşekê dertê û diçe dikeve laşekê din. Herwiha, ev giyan hebûna xwe carina di laşê mirovekê û carina jî, di laşê heywanekê de zîndî digre. Mirin, ji bona rih riya felatê ye û rizgariyek e. 

Ji ber ku laş mîna astengekî der û dora rih digre û nahêle ku rih li gor dilê xwe bilive û azad bijî, daxwaza ji laş ya rizgarbûnê heye. Mirov li vê dinyayê çuqasî jiyanekê bêerdem bijî, giyana wî/wê jî, dê piştî mirinê hewçend di laşê heywanekê jêr de bijî. 

Pythagoras | B.Z. 580-500